ทริคสัมภาษณ์งานจากเพื่อน
Nicole
สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยที่เรากำลังหางานทำหลังจากที่เรียนจบใหม่ ๆ เลยล่ะค่ะ ต้องเกริ่นก่อนว่าเราเป็นเด็กที่มาจากบ้านที่มีฐานะธรรมดา ๆ ค่ะ ไม่ได้มีเส้นสายอะไรเลยน่ะค่ะ ซึ่งเราก็พึ่งมารู้จากตอนที่เรียนจบว่าเส้นสายสำคัญมาก ๆ สำหรับการหางานทำในอนาคตน่ะค่ะ เพราะเพื่อน ๆ ของเราหลาย ๆ คนพากันมีงานทำเพราะมีคนฝากเข้าไปทำงานน่ะค่ะซึ่งมันต่างจากเราที่เคว้งคว้างขั้นสุดจนไม่เป็นอันทำอะไรเลยน่ะค่ะ ซึมก็ซึม พอโดนพ่อกับแม่บอกว่ามีที่ทำงานรึยัง เราก็ไม่กล้าบอกว่ายังไม่มีน่ะค่ะ จริง ๆ คือเราไม่อยากให้เขากังวลไปกับเราด้วยน่ะค่ะก็เลยโกหกไปว่าเรามีที่ทำงานแล้วน่ะค่ะแล้วก็บอกไปว่ามันเป็นบริษัทใหญ่และเงินเดือนดีด้วยค่ะซึ่งนั่นก็ทำให้คุณพ่อและคุณแม่ของเราต่างยินดีไปกับเราด้วยน่ะค่ะ ส่วนที่เหลือคือเราต้องหางานทำในบริษัทใหญ่ ๆ อย่างที่ปากบอกคุณพ่อกับคุณแม่ไปค่ะแต่ก็ต้องยอมรับนะคะว่าเศรษฐกิจแบบนี้คงไม่มีใครอยากจ้างพนักงานในบริษัทหรอกค่ะ แต่ด้วยความที่เราไม่อยากยอมแพ้กับอะไรแบบนี้ก็เลยดั้นด้นหางานทำต่อไปน่ะค่ะ จนกระทั่งเหมือนสวรรค์เปิดทางเพราะมีบริษัทหนึ่งที่เรายื่นไปนั้นเรียกเราไปสัมภาษณ์งานด้วยค่ะ ด้วยความที่เรานั้นอยากได้งานนี้มาก ๆ เลยทักไปถามเพื่อนที่ทำงานในบริษัทนี้ดูค่ะ…